ఆధునిక ప్రపంచ నిర్మాతలు –జీవితాలలో చీకటి వెలుగులు -53

21-ప్రముఖ ఫ్రెంచ్ ఆధునిక ఇంప్రెష నిజం చిత్రకారుడు- అగస్టే రేనార్ -2(చివరిభాగం )

ప్రకృతికి పరవశం

ముప్ఫైలలో రేనార్ పట్టుదలతో మరింత శక్తి యుక్తులతో రంగుల వైభవం చూపించాడు .ఇప్పుడు విమర్శకులు ఆ రంగుల ప్రపంచాన్ని ఆహ్వానించి ఆరాధించారు .మిగిలిన సహచరుల కన్నా కాంతి సమ్మేళనం లో చిత్రాలకు వృత్తాకార నిర్మాణం చేసి ముందుకు దూకాడు .వారు ఇతన్ని చేరుకోలేక పోయారు .నలభై లలో ఆ గ్రూప్ తో సంబంధాలు వదిలేసుకొన్నాడు . ఇంప్రెష నిజం  బాగా పెరిగిపోయి ,బాగా అనిశ్చితమై ,రంగుల విషయం లో స్పష్టత లేకుండా ,చిత్ర నిర్మాణం లో శ్రద్ద  లేకుండా తయారై పోయిందని గ్రహించాడు .కనుక ముందు తనను తానూ కరెక్ట్ చేసుకొన్నాడు. తన వర్ణాలు చాలా  మృదువుగా  డిజైన్లు మరీ ప్రకాశ వంతంగా ,పరమ శాంతంగా ఉన్నట్లు అనిపించింది .ఇంతకంటే బలీయంగా రంగులు ఉండాలని  శక్తి వంతంగా కనిపించాలని నిర్ణయించాడు .అవి ‘’solid and enduring ‘’గా ఉండాలనుకొన్నాడు .దీనికోసం దక్షిణ దేశమంతా తిరిగాడు .అల్జీరియా లో సమ శీతోష్ణ స్థితి కి అబ్బురపడ్డాడు .క్రీస్తుకు ముందున్న రోమన్ ఫ్రేస్కోలను పామ్పే లో చూశాడు . .మైకేలాన్జేలో , రాఫెల్ వర్ణ సరస్సులో రోమ్ ఫ్లారెన్స్ లలో మునక లేశాడు .ఎక్కడ ప్రకృతి పరవశం గా కనిపిస్తే దాన్ని అంతటినీ మనసులో భద్ర పరచుకొన్నాడు .చూడటమే కాదు వాటిని అధ్యయనం చేశాడు .వాటికి అబ్బురపడ్డాడు .’’nothing  can be taken for granted ,nothing is stereotyped ‘’అన్న ఎరుక కలిగింది .’’the sections of an orange ,the leaves of a tree ,,the petals of a flower ,are never identical .It would seem that beauty derives its charm from this very diversity ‘’అన్నాడు రేనార్ .

మోడల్ తోనే పెళ్లి

యువకుడిగా రేనార్ బక్కగా బలహీనం గా  విశాలమైన కను బోమలతో చిన్న మీసం తో కనిపించేవాడు. జట్టు వెనక్కి దువ్వేవాడు .మిగిలిన చిత్రకారులకంటే నెమ్మది స్వభావి .ఏదిచ్చినా సంతృప్తి పొందే మనస్తత్వం .వయసు మీద కొచ్చాక మనిషిలో గాంభీర్యం ,హుందాతనం వచ్చాయి .తన దగ్గర మొడల్స్ గా ఉన్నవారిలో మరీ అందగత్తె ఎలీన్ చారిగాట్ ను  ఎంచుకొని పెళ్లి చేసుకొన్నాడు .హాయిగా ఆనందంగా ఇద్దరూసామరస్యం తో  గడిపారు .ముగ్గురు కుమారులు పుట్టారు .అందులో జీన్ సినీ దర్శకుడిగా గొప్ప విజయాలు  సాధించాడు .

ఆర్దిటిస్ తో ఆర్టిస్ట్

యాభై లలో రేనార్ ను కీళ్ళ నెప్పులు బాగా బాధించాయి .అరవైలలో ఇవి పెరిగి మరీ బాధ పడ్డాడు .ఆర్దిటిక్ బాధ అనంత వేదనే అయింది .నడవ లేక పోయేవాడు .చివరికి చక్రాల బండీ యేశరణ్యం అయింది .చేతులు మరీ దెబ్బ తిన్నాయి .బొటన వ్రేలు తో ,చూపుడు వేలును కలప లేక పోయేవాడు .కాని పేయింగ్ ను మాత్రం మాన లేదు .చిత్రాలు ఇదివరకు లాగానే తేజో వంతం గా వేస్తున్నాడు .ఒక క్లాంప్ ఆధారం గా వ్రేళ్ళను కదిలించి చిత్ర రచన చేశాడు తన తండ్రి అని కొడుకు చెప్పాడు .కాని చరిత్రకారుడు రేనార్ వ్రేళ్ళు బ్రష్ పట్టుకోలేనంత బలహీనం గా ఏమీ లేవు  చాలా స్పష్టంగా గీసేవాడు అన్నారు .ఆ రంగులు చర్మానికి తగిలి ఇరిటేషన్ కలిగించేవి .తర్వాత అవే కండరాల నెప్పులు గా మారాయి  .తన ‘’పక్క’’ను చూసి .’’this ridiculous invention ‘’ అన్నాడు .ఎందుకు ఆధునిక సైన్స్ ఈ వృద్ధ జ౦బు కాలను ‘’ జాడీలో ఊరగాయ ‘’లాగా భద్ర పరుస్తోందో అర్ధం కావటం లేదన్నాడు .

రేనార్ విధానం

ఆ తర్వాత కాలం లో వేసిన కాన్వాస్ లు మరింత బలీయంగా ,సంపన్నంగా ఉండేవి .ముదురు ఊదా రంగు బాగా ఇష్ట పడేవాడు. బర్గండి ఎరుపు  రోజ్- పర్పుల్ కలర్లు ఎక్కువ గా వాడేవాడు .65 వ ఏట రేనార్ ను అమెరికన్ పెయింటర్ క్రిటిక్ వాల్టర్ పాష్ అతని విధానం ఏమిటి అని ప్రశ్నించాడు .దానికి రేనార్ ‘’I want red to be sonorous to sound like a bell .If it does not turn out that way ,I put on more reds or other colors till I get it .I have no rules and no methods .I look at a nude ,there are myriads of tiny tints .I must find the ones that will make the flesh on my canvass live and quiver .Shall I tell you what I think are the two qualities of art?i must be indescribable and it must be inimitable ‘’అని స్పష్టంగా చెప్పాడు

కీళ్ళ నొప్పులు పెరిగిన కొద్దీ రేనార్ చిత్రకళా పెరిగింది .ఒక సహాయకుడిని పెట్టుకొని శిల్పాలనూ తయారు చేశాడు .వాటిని అత్యున్నతంగా ప్రతిభా వంతంగా శిల్పీకరించాడు .ఎవరూ అతని శిల్పకళ ను  విమర్శించలేదు .అజాగ్రత్త ,నిస్తేజలను దూరం చేసుకొన్నాడు .1919లో కూడా ఇంకా కొత్త విషయాలు నేర్చుకొన్నాడు .’’నేనింకా అభి వ్రుద్ధిలోనే ఉన్నాను ‘’అన్నాడు 78 వ ఏట .ఆ మర్నాడే 1919 డిసెంబర్ 3 న చిత్రాకారుడు శిల్పి అగస్టీ రేనార్ చనిపోయాడు .

జీవితం చివర్లో రూపొందించిన పెద్ద నగ్న శిల్పాలు వెచ్చని స్ట్రా బెర్రీ జూస్ లో స్నానించి నట్లున్నాయి అన్నారు .అతని స్త్రీలు ‘’warm and lush ‘’కాని పసి  మనస్తత్వం తో అమాయకం గా ఉంటారు అన్నారు .అతను దేన్నీ బ్రష్ తో ముట్టుకొంటే అది ఒక కళా ఖండమే అయింది అతని శైలి బాగా ప్రాముఖ్యత ప్రాచుర్యం  పొందింది . ఇమ్ప్రేషనిజం ఆ తర్వాత ఉధృతమైన ఉద్యమగా మారింది .అవసాన దశలో మాటిస్సా వచ్చి  రేనార్ ను చూసి ‘’అతని ప్రతి స్ట్రోకు ఎక్కువ  నొప్పుల్ని కలిగిస్తోంది ‘’అన్నాడు .’’ఎందుకు ఇంకా పని చేస్తున్నావు ?’’అని ఆయన  అడిగితే  రేనార్ ‘’నెప్పులు  మాయమవటానికే .’’అని చెప్పి ‘’the pleasure –the creation of beauty remains ‘’అన్నాడు రేనార్ .

‘’ ఫెమినైన్ సేన్సుయాలిటీ ‘’రేనార్ ప్రత్యేకత . “Renoir is the final representative of a tradition which runs directly from Rubens to Wattea రేనార్  చిత్రాల  అమ్మకం70 మిలియన్ డాలర్లు దాటింది . Renoir mastered the ability to convey his immediate visual impressions, and his paintings showed great vitality, emphasizing the pleasures of life despite the financial worries that troubled him. Several of his masterpieces date from this period: La Loge (1874; “The Theatre Box”), Le Moulin de la galette (1876), The Luncheon of the Boating Party (1881), and Mme Charpentier and Her Children (1878). Charpentier organized a personal exposition for the works of Renoir in 1879 in the gallery La Vie Moderne.

అతని పెయింటింగ్స్ లో ‘’డాన్స్ ఎట్ లీ మోలిన్ డీ లా గెలేట్ ‘’ప్రసిద్ధమైనది ఇందులో ఒక డాన్స్ గార్డెన్ లో ఆరుబయట క్రిక్కిరిసిన జనం కనిపిస్తారు .ఇక్కడే రేనార్ నివసించేవాడు .వేలాది చిత్రాలు గీశాడు

మరో ప్రముఖునితో కలుద్దాం

సశేషం

మీ– గబ్బిట దుర్గా ప్రసాద్ -26-6-15 ఉయ్యూరు