అగర్తా అనే భూగర్భలోక విశేషాలు -2
మరియానాకు టిం తన కథ ఇలా చెప్పాడు-‘’మా నాన్న సముద్ర కెప్టెన్,ఆయనకు చిన్న స్వంత కార్గోబోట్ఉంది .సియాటిల్ నున్చి కెనడాలోని వాన్కోవర్ దాకా దానిలో తిరిగేవాడు .నన్నుకూడా మా అమ్మకూ నాకూ ఇష్టం లేకపోయినా సైలర్ గానే పెంచాడు .మా అమ్మ స్వీడిష్, మానాన్న బ్రిటిష్ .కనుక నాకు రెండుభాషలూ వచ్చాయి .20వశతాబ్ది మధ్యలో వారిద్దరికీ సముద్రయానంలో పరిచయమైంది .ఒకసారి షిప్ రెక్ లోనేను మాత్రమె బతికా. మా సోదరులు అక్క చనిపోయారు .అప్పటినుంచి సముద్రం అంటే భయం పట్టుకొని మా అమ్మ నన్ను సముద్రానికి వెళ్ళనివ్వలేదు. కాని మానాన్న లెక్కపెట్టకుండా సైలర్ ను చేశాడు .ఒకసారి విపరీతమైన తుఫాను వచ్చి సముద్ర౦ అలలు పెద్ద ఇంటి అంతఎత్తుకు ఎగసిపడ్డాయి .ఇలాంటివి మా బోటు చాలాచూసింది కాని ఇది అగ్నిపర్వతం లా ఉంది .తీరం దగ్గరకు దాదాపువచ్చాం .అది చిన్నచిన్న రాళ్లమయం గా చేర టానికి వీలు లేకుండా ఉంది .తీరానికి అతి దగ్గరలో లంగరు వేయాలని నాన్న ప్రయత్నం .మాది బరువైన టింబర్ బోట్.సుడిగుండం లో చిక్కుకున్నది .అది మా షిప్ ను అమాంతం లేపి ఒక కొ౦డఅంచుకేసి కొట్టింది .మా నాన్న తీవ్రంగా గాయపడి కన్నీరు పెడుతూ ‘’ఈ గండం గడిస్తే ,మళ్ళీ నిన్ను సముద్రం లోకి తీసుకు వెళ్ళను.ఐ లవ్ యు మై బాయ్ ‘’అని చివరిమాటలు పలికాడు .షిప్ ముక్కలైంది .నాన్నతోపాటు మాతో ఉన్న నలుగురూ నీటిలో మునిగి అదృశ్యమయ్యారు .
అకస్మాత్తుగా ఒక చిన్నబోటులో ఒకతను వచ్చి నన్నుతీసుకు వెడుతున్నాడు .చావు తీసుకొని పోతోందా ?బోటు అడుగున పడుకున్నాను. లేద్దామనే ప్రయత్నం చేస్తూ పడిపోతున్నాను .అందమైన ముఖం ఒకటి చిరునవ్వుతో నా పై వాలింది .మొదట్లో ఆడో మగో తెలీలేదు .తర్వాత మగాడని తెలిసింది .ఆబోటుఒక పెయింటింగులు ఉన్న నూతి సొరంగం ద్వారా వెళ్ళింది .యితడు ,ఇంకో నల్లజుట్టు అయన నన్నుఎత్తుకొని ఒడ్డుకు చేర్చారు .’నేనెక్కడున్నాను ?మా నాన్న ఏడీ మా క్రూ ఏమైంది ?అని అరిచాను. ‘’మీనాన్నను మీ క్రూను,నీకార్గో ను కాపాడలేకపోయాం .నిన్నుఒక దుంగ మోసుకొచ్చి మాదగ్గరకు చేర్చింది.అదే నిన్ను రక్షించింది .తుఫానువలన పగిలే షిప్ లను రక్షించే వాళ్ళం మేము .నువ్వు ఇప్పుడు భూమికి లోపల ఉన్నావు. మాతో రా’’అని మంచి ఇంగ్లీష్ లో మాట్లాడాడు .’’నా పేరు మన్నుల్ జర్పా .నీకు విశ్రాంతికోసం మా లోకం లోకి తీసుకు వెడుతున్నాం ‘’అన్నాడు .
నా యవ్వనం లో ఒక ముసలి నావికుడు ఎన్నోకథలు చెబుతూ ,భూగర్భం లో అనేకలోకాలున్నాయని చెబితే ఆశ్చర్యమేసి చూస్తె బాగుండు ననిపించింది .అది నావికుల కట్టుకథలనుకొనే వాడిని .ఒకసారి గట్టిగా గిల్లుకొని నొప్పి అనిపించాక కల కాదు నిజమే చూస్తున్నాను ఇప్పుడు అనుకొన్నాను .’’మా సియాటిల్ ఎప్పుడు తిరిగి వెళ్ళాలి ?’’అని అడిగా .’’దానికి సమయం పడుతుంది .మరొకరు తీసుకు వెడతారు .చుట్టూ చూడు .నువ్వు గట్టినేలమీదే నడుస్తున్నావు ‘’అన్నాడు .టన్నెల్ లోనుంచి బయటికి వచ్చాక వింత కాంతి సమ్మరి లాండ్ స్కేప్ కనిపించాయి .సియాటిల్ ను నవంబర్ చీకటి రాత్రి వేళగాలి,చినుకులు పడుతుండగా ,నేలమీద ఆకులు పడుతూ ,ఆకాశం బూడిద రంగులో ఉ౦డగా వదిలాను .కాని ఇప్పుడు ఇక్కడ చాలా స్వచ్చంగా ,సూర్యుని మిత్రకిరణాల స్వాగతంలా ఉంది .దారి అంతా వి౦త వింత పుష్పసోయగం .చెట్లు పొదలు అందంగా ఉన్నాయి .కెనడా అరణ్యంలో అందమైన ఉదయం లాగా ఉంది .అలాంటివి మానాన్న, మేనమామలతో తిరిగినప్పుడు చలా చూశాను .’’నువ్వు ఉండాల్సిన ఊరిలోకి చేరుతున్నాం’’అన్నాడు చిరునవ్వుతో నారక్షకుడైన అందమైన జుట్టుఆయన అన్నాడు .’’నా ప్రాణం కాపాడినందుకు ధన్యవాదాలు .నాకు కంగారుగా ఉంది భూమిలోపల భూమిపైన ఉన్నట్లే పంటపోలాలున్న పల్లెటూరిలో ఉన్నానా ?ఆశ్చర్యంగా ఉందే ‘’అన్నాను .’’మనం అక్కడికి వెళ్ళాక ఇంకా చాలా తెలుస్తాయి .నేను చాలామందిని మునిగిపోకుండా కాపాడాను .ఆపర్వతాలలో నీ ఒక్కడి షిప్ మాత్రమె కాదు చాలా షిప్పులు మునిగాయి .అది పెద్ద నమ్మకద్రోహైన ప్రదేశం .భూమికిఅవతలున్న సముద్రం అది ‘’అన్నాడు మున్నుల్.
అలా నడుస్తుంటే దారిలో అనేక రమ్యహర్మ్యాలు అందమైన ప్రదేశాలు ,ప్రకృతి దృశ్యాలు సినిమా లాగా చాలా పెర్ఫెక్ట్ గా కనిపించాయి .మార్కెట్ దాని చుట్టూ ఇళ్ళు,మధ్యలో బావి ఉన్న ఒక ఇంట్లోకి ప్రవేశించాం .ఒకహాలు దానికి అనుబంధంగా పైకప్పు ,ఒక అర్ధచంద్రాకార గది మంచి ఫ్లోరింగ్ గాలికి వెలుతురుకు కిటికీలు ఉన్నాయి ఆ ఇంటిలో .ఇంటిలోని ఫర్నిచర్ అదునాతన౦గా,సౌకర్యంగా ఉంది .అందంగా డిజైన్ చేయబడిన కుర్చీలు టేబుళ్లు భూమిపై ఉండేవాటికంటే భిన్నంగా ఉన్నాయి .అన్నీ కాంతితో మెరుస్తు,అన్నీ సజీవంగా ఉన్నట్లనిపించాయి .టాప్ లేదు ఓపెన్ గా ఉంది .సూర్యకా౦తి చెట్లమీద ఆకులమీడా మీదా పడి లోనికి వస్తోంది .ఒక కిటికీదగ్గర నన్ను కూర్చోమని సౌ౦జ్ఞ చేస్తే సోఫాలో అక్కడ కూర్చుని ప్రకృతిని ఆస్వాదిస్తున్నా .నా ముందు ఒకకప్పులో ద్రవం ఏదో పెట్టి తాను మళ్ళీ వస్తానని వచ్చేలోపు తాగేయ్యమని చెప్పి అదృశ్యమయ్యాడు .అది పేల్ వైన్ లా తేనే రుచిలో చాలామదురంగా ఉంది .అది తాగితే మత్తు లో పడిపోతానేమో అని భయం వేసినా ,మొత్తం తాగేశాను .తాగాక అంతా స్పష్టంగా గోచరించింది .
మాన్యుల్ ఇంకెవరినో ఆరున్నర అడుగుల మనిషిని వెంట బెట్టుకొని వచ్చాడు .మంచి జుట్టు ,అందమైనముఖం తో ఉన్న యువకుడు ఆతను .అతడు కాలాతీతమైన వయస్సున్నవాడుగా నాకు అనిపించాడు .నేను గౌరవంగా లేచి నిలబడగా అతడు నవ్వుతూ నన్ను హత్తుకొని ‘’అద్భుత మైన ఈ క్రిందిలోకానికి స్వాగతం .నువ్వు ఇక్కడికి ఎలా వచ్చావో నాకు తెలుసు .ఇప్పుడు నీకు నువ్వు ఎక్కడున్నావో చెబుతాను ‘’అన్నాడు .’’మీరు వైజ్ మాస్టారా !భూమిలోపల ఇలాంటి వారు౦టారని విన్నాను ‘’అన్నాను .అతడు హృదయపూర్వకంగా నవ్వాడు .అతడు ‘’విజ్డం అన్ని చోట్లా ఉంటుంది .తనను తాను మేధావి అనుకొనే వాడు స్టుపిడ్..మూర్ఖత్వం జ్ఞానాన్ని తప్పుదారి పట్టిస్తు౦ది మిత్రమా .నీకు జ్ఞానం కావాలంటే అంతటినీ పరిశీలనగాజాగ్రత్తగా చూడాలి .ప్రకృతి జ్ఞాన భండాగారం .ఐతే భూమిపై ఉన్నజనం దాన్ని సర్వ నాశనంచేస్తున్నారు .’’సరే ఇంతకీ మీరెవరు ?’’అన్నాను ఆపుకోలేక ‘’.నా పేరు డేరియల్.ఇంతకంటే నా గురించి తెలుసుకోవాల్సింది లేదు .ఇక్కడి తొమ్మిదిమంది కమిటీ సభ్యులలో నేనొకడిని .నీకు స్వాగతం .ఇక్కడ కొన్ని రోజులు మా గౌరవ అతిధిగా ఉండి,అన్నీ సాకల్యంగా తెలుసుకోమని కోరుతున్నాను ‘’,అన్నాడు .నేను మళ్ళీ వంగి నమస్కరించి అంగీకారం తెలిపాను .’’
సశేషం
మీ-గబ్బిట దుర్గాప్రసాద్ -2-9-20-ఉయ్యూరు
