మొదటి నుంచీ పిఎపి వారితో కలిసి ఉండడంతో అక్కినేని నాగేశ్వరరావుతో సినిమాలు తీయగలిగాను. ఆయనతో చేసిన సినిమాలు పదిహేను. అలా ఉండగా 1978లో ఎన్‌టిఆర్‌తో సినివ ూ తీసే అవకాశం వెతుక్కుంటూ వచ్చింది. కెమెరామెన్‌ వెంకటరత్నానికి సినిమా చేస్తానని ఎన్‌టీఆర్‌ మాట ఇచ్చి ఉన్నారు. ఆ సినిమా పుండరీకాక్షయ్య తీయాల్సి ఉంది. కానీ ఆలస్యం అవుతోంది. ఇలా ఏవో డేట్లు సర్ధుబాటులో భాగంగా 28 రోజులు కాల్షీట్లు ఉన్నాయి. ‘‘త్వరగా సినిమా తీస్తానంటే చెప్పు, నేను సిద్దం’’ అని ఎన్‌టిఆర్‌ అనగానే, వెంకటరత్నం ఒప్పేసుకుని, సరే అన్నాడు. దీనితో డివి నరసరాజుగారి కథ ఆధారంగా ‘యమగోల’ తీశాం. 28 రోజుల్లో తీసిన సినిమా అది. పరుగు పరుగున చిత్రీకరణ జరిపాం. నెల్లూరు సమీపంలోని ఓ గ్రామంలో నాలుగు పాటలు పూర్తి చేశాం. అదే సమయంలో ఎన్‌టీఆర్‌ మరో సినిమా రీ రికార్డింగ్‌తో బిజీగా ఉండేవారు. ఉదయం మాకు కాల్షీట్‌ ఇచ్చేవారు. ఆయన రాగానే ఆయన సీన్లు అన్నీ తీసేసే వాణ్ని. 12 గంటల తరవాత ఆయన రికార్డింగుకు వెళ్లి 3 గంటల ప్రాంతంలో వచ్చే వారు. తిరిగి సాయంకాలం వరకూ ఆయనతో ఉన్న కాంబినేషన్‌ సీన్లు చిత్రీకరించే వాణ్ని. ఎంత హడావుడిగా తీసినా, నాణ్యతలో రాజీ లేదు. అన్నీ పక్కా, రాసి పెట్టుకుని, జాగ్రత్తగా తీసేవాళ్లం. ఆ సినిమా ఎంత ఘన విజయం సాధించిందో తెలుసు. అప్పటి రాజకీయాలపై సెటైర్లు ఎన్‌టీఆర్‌ నోట బాగా పండాయి. ఆ తరువాత ఎన్‌టీఆర్‌తో ‘ఆటగాడు’, ‘అనురాగదేవత’ వంటి మూడు సినిమాలు చేశాను.

హిందీలో హవా..
అక్కినేని నాగేశ్వరరావు, వాణీశ్రీ జంటగా తీసిన ‘ఆలుమగలు’ పెద్ద హిట్‌. దీన్ని హిందీలోను తీయాలనుకున్నాం. అంతకు ముందు ‘ఇల్లరికం’, ‘భార్యభర్తలు’ వంటి సినిమాలను కూడా హిందీలో రీమేక్‌ చేశాను. అవన్నీ 25 వారాలకు పైగా ఆడి, ఘనవిజయం సాధించాయి. ఒక దశలో జితేంద్ర ఈ రీమేక్‌లలో నటిస్తూ, మద్రాసులోనే ఉండిపోయారు. ‘ఆలుమగలు’ జితేంద్ర- రేఖ జంటగా హిందీలో తీశాను. విజయం సాధించింది. అయితే ‘యమగోల’ మాత్రం అక్కడ నిరాశ పరిచింది. ఈ దశలో డూండి, సునంది, పిఎపి, జగపతి, నా స్వంత సంస్థ లక్ష్మీ ప్రొడక్షన్స్‌ వంటి తెలుగు నిర్మాతలకే వరుసగా పలు హిందీ సినిమాలు చేశాను. దీనితో పరిశ్రమ హైదరాబాదుకు మారుతున్న సమయంలో నేను ముంబైలో ఉండిపోయా. హైదరాబాద్‌ షూటింగ్‌లకు వెళ్లినా అక్కడే నివాసం ఏర్పాటు చేసుకోలేకపోయాను. ‘చట్టానికి కళ్లు లేవు’ సినిమాను ‘అంధాకానూన్‌’ పేరుతో హిందీలో చేశాను. ఇందులో అమితాబ్‌ పాత్ర నిడివి పెంచా. అలాగే రజనీకాంత్‌కి ఇదే తొలి హిందీ సినిమా. అతనితో హిందీ సినిమా ఏమిటని చాలా మంది వారించారు. అయినా సరే తీశాను. విజయం వరించింది. 1979-2000 మధ్య హిందీలో 30 సినిమాలు చేశాను. అందరూ అప్పట్లో ప్రముఖ తారలే, ఎవరితోనూ ఇబ్బంది కలగలేదు. రెండేళ్ల క్రితం కుటుంబంతో ముంబై వెళ్లినపుడు అమితాబ్‌ని కలిశాను. ఆయనలో మునుపటి ఆదరణే కనిపించింది.
పరుగు ఆపడం ఒక కళ..
‘‘మనం ఎక్కడ పరుగు ఆపాలో తెలుసుకుంటే, జీవితంలో ఏ చింత ఉండదు. తెలుగు, హిందీ సినిమా రంగంలో 40 ఏళ్లకు పైగా కొనసాగాను. 65 చిత్రాలకు దర్శకత్వం చేశాను. ఎన్నడూ హద్దు దాటలేదు. నిత్యం వ్యాయామం చేయడం, మితాహారం తీసుకోవడం వంటి నియమాలు పాటిస్తున్నాను. 43 సంవత్సరాల సుదీర్ఘసినీ ప్రస్థానంలో 65 సినిమాలే చేశాను..’’
రేటు తగ్గించుకున్నారు..
‘‘ఒక సందర్భంలో – సినీ పరిశ్రమ ఇబ్బందుల్లో ఉందని తెలుసుకున్న అగ్రనటులు ఎన్‌టిఆర్‌-ఏఎన్‌ఆర్‌లు తమ పారితోషికాలను సైతం భారీగా తగ్గించి నిర్మాతలకు సహకరించిన రోజులున్నాయి. అక్కినేని గారు అయితే, చాలా అరుదుగా తన రేటును పెంచే వారు. రేటు పెంచుతానంటే, దుక్కిపాటి మధుసూధనరావే నాగేశ్వరరావుని కసురుకునేవారు. ‘నీవు రేటు పెంచితే, నిర్మాత ఎలా భరిస్తాడు? పెంచవద్దు’ అని స్నేహపూర్వకంగానే వారించేవారు. ఆ వాతావరణం ఇప్పుడు ఎక్కడుంది?’’
అలా బయటపడ్డాను..
‘‘అనిల్‌కపూర్‌, రవీనాటాండన్‌, రేఖలు ప్రధాన పాత్రల్లో ‘బులంది’ సినిమా చేశాను. అది పోయింది. పెద్దగా ఆడలేదు. ఆ తరువాత ఇక సినిమాలు మనకు పనికిరావని తెలుసుకున్నాను. గౌరవంగా విరమించుకోవడం మంచిదని భావించా. చెన్నై సమీపంలో గుమ్మడిపూండి వద్ద ఒక పరిశ్రమ ఏర్పాటు చేశాను. నా కుమారుడు ఇంజనీర్‌. అతనే ఆ వ్యాపారం చూస్తాడు. ప్రస్తుతం ఆ సంస్థలో 200పైగా ఉద్యోగులు ఉన్నారు. ఇంతమందికి పని కల్పించడం కాస్త గర్వంతో కూడిన సంతృప్తిని కలిగిస్తూ ఉంటుంది..’’
మన్నవ గంగాధర ప్రసాద్‌, చెన్నై
ఫోటోలు: కర్రి శ్రీనివాసులు