’కెమోటాలజి పిత’’ కొలచల సీతా రామయ్య-7
అంతర్జాతీయ మిత్ర బృందం
గ్రేట్ లేక్స్ అంటే ఉత్తర అమెరికాలో ఉన్న 1 లేక్ సుపీరియర్ ,2 లేక్ యీరీ ,3మిచిగాన్- 4యూరాన్ 5 ఒంటారియో లను గ్రేట్ లేక్స్ అంటారు . ఈ అయిదు మంచి నీటి సరస్సులు .ప్రపంచం లోని మంచి నీటిలో లో ఇరవై ఒక్క శాతం మంచినీరు వీటిలోనే ఉంది .94,250చదరపు కిలోమీటర్ల విస్తీర్ణం లో ఇవి వ్యాపించి ఉన్నాయి .వీటిని ‘’ఐలాండ్ సీస్’’ అనీ పిలుస్తారు . సెలవల్లో రామయ్యగారు వీటిని సందర్శించి వచ్చేవారు .వీటిని చూసిన మధురానుభవం జీవితానటం గుర్తుండిపోయింది .యూరోపియన్ స్నేహితులు ఏర్పడ్డారు .తానూ ,పొన్నాంబలం హిందువులు .ఒకజపాన్ హషిమోటో మిత్రుడయ్యాడు .ఇతను బక్కగా ఉన్నా రామయ్యగారికంటే ఎక్కువ బరువులు మోసేవాడు .శరీరాన్ని తీగలాగా వంచే సామర్ధ్యం అతనికి ఉండేది .కనుక వీరంతా కలిస్తే అంతర్జాతీయ బృందమేగా ! జపాన్ వాళ్లకు స్నేహితుడు అంటే చాలా విలువైన వాడి గా భావించి గౌరవిస్తారని అతనే చెప్పాడు .చాలా సున్నితమైన రసాయన పరికరాలను ఎంతో నైపుణ్యంగా ఉపయోగించటం చూసి రామయ్యగారికి ఆశ్చర్యమేసేది .ప్రయోగాలను వంట చేసినంత తేలికగా చేసేవాడు .ఒక సర్జన్ లాగా ఖచ్చితమైన నిర్ణయాలు చేసేవాడు . అందరూ విభిన్న భాషలు అట్లాడేవారు .అందరికి అర్ధమయ్యే ఒక సామన్య భాష ఉంటె యెంత బాగుంటుందో అనుకొనేవారు .అమెరికా విద్యార్దులకంటే వంద శాతం ఎక్కువ కస్టపడి చదవాలి అనుకునేవారు రామయ్య .
రామయ్య మాస్టర్ ఆఫ్ సైన్స్
ఫిజిక్స్ ,కెమిస్ట్రీ లలో మూడు అదనపు మేజర్స్ పూర్తీ చేసి ‘’పాత్స్ ఆఫ్ ఆటమ్స్’’ అనే దిసీస్ రాసి ఆమోదాన్ని పొంది౦పజేసుకొన్నారు .దీనితో 10-6-1924న అంటే 25 ఏళ్ళ వయసులోనే కెమిస్ట్రీ లో మాస్టర్ ఆఫ్ సైన్స్ డిగ్రీని అందుకొన్నారు .ఆ యూని వర్సిటీలో ఉన్న ప్రోఫెసర్లలో కొందరు రామయ్యగారి సునిసిత మేధా సంపత్తిని చూసి ఆశ్చర్య పోయేవారు .ఆయనలో ఉన్న తెలుసుకోవాలన్న తపనకు మరీ అభిమానం చూపించారు .చాలా దరిద్రం అనుభవిస్తూ ,దాదాపు ఒంటరి పోరాటం చేస్తూ విద్యలో ఇంత ఎదుగుదల సాధించటం అసాధారణం అబ్బురం .
ఇంట్లో పల్లకి మోత బైట ఈగల మోత
లాగా ఉంది ఆయన పని .విద్యా వ్యాసంగం లో అత్యున్నత శ్రేణి సాధిస్తున్నా కడుపు నిండా తిండికి ఇబ్బందిపడేవారు .ఏదో ఒక షాపులో ‘’పాకర్ గా ,హోటల్ లో డిష్ వాషర్(అంట్లు తోమటం) బరువులు ఎత్తటం దించటం వగైరా పనులు చేసి డబ్బు సమకూర్చుకోనేవారు .చికాగో యూని వర్సిటి ఇచ్చిన మాస్టర్ దిగ్రీకాని ఆయన అద్భుతమైన తెలివి తేటలుకాని రామయ్య గారి జీవితం లో మార్పేమీ తేలేదు .బలవంతం మీద బతుకుతున్నారు .బతకాలి కనుక తింటున్నారు .అదీ ఆ మేధావి దీన స్థితి . మాసాచూసేట్స్ లో ఉన్న వినియార్డ్ హావన్ లోని సెవెన్ గేట్స్ ఫారం లో పనిచేశారు .కొలంబియా యూని వర్సిటి గ్రాడ్యుయేట్ స్కూల్ లో 1925 లో కొన్ని కోర్సులు చేశారు .ఎన్ని పేరు ప్రఖ్యాతులోచ్చినా అమెరికన్ల దృష్టిలో ‘’ఒక బిచ్చ గాడుగ ,ఒక దిగంబర సన్నాసి ‘’గానే ఉండిపోయారు .సంపాదించిన డబ్బులన్నీ పుస్తకాలు కొనుక్కోవటానికి ,అప్పులు తీర్చటానికే సరి పోయేవి .ఇక బట్టల సంగతి చూసే పనే లేదు పాపం .ఉండటానికి జానెడు స్థలమూ లభించని స్థితి .ఎప్పుడూ ఆకలితో నకనక లాడి పోతూ ఉండేవారు .దేశ దిమ్మరిలాగా రాత్రుళ్ళు పార్కుల వెంట ,వీదుల వెంట తిరుగుతూ ఎక్కడ ఖాళీ కనిపిస్తే అక్కడ పడుకొనేవారు .అదృష్టవశాత్తు ఎన్నడూ పోలీసుల కంట బడలేదు .అందుకని క్లాసుల్లో చెప్పే విషయాలు అర్ధం చేసుకోవటం కష్టంగా ఉండేది .తనకేమీ అర్ధం కావటం లేదన్న భావం ఏర్పడింది .అంతా గందర గోళం గా ఉండేది .ఆ తర్వాత ప్రతి విషయం ఫొటోగ్రాఫిక్ మెమరీ లా ఉండిపోయింది .కాలీజీలో మాత్రం దీనికి భిన్నంగా ఉండేది .నిద్రమత్తు ,అలసట ,నీరసం కమ్మేసేవి .శరీరం లో ఉన్న సర్వ శక్తులూ ఖాళీ అయిపోయినట్లు అని పించేది .సరిగా లేచి నిలడలేనంత నీరసం ఆవహించేది .ఇన్ని వ్యతిరేక పరిస్తితులున్నా ‘’బతకాలి ,ముందుకు వెళ్ళాలి చదువు పూర్తీ చేయాలి ‘’అన్నవే ఆయన్ను నిలబెట్టాయి .గమ్యానికి చేర్చాయి .అయినా తానిప్పుడు అమెరికా వాడి నేగా అనే భరోసా వచ్చింది . . పి. హెచ్ .డి.రామయ్య
ఇతాకాలో ఉన్న కార్నెల్ యూనివర్సిటి లో ను న్యూయార్క్ లోను పి హెచ్ డి ప్రోగ్రాం కు అర్హత పొంది, చేరారు .ఆ ఏడాది అక్టోబర్ 12 ఫాల్ టర్మ్ నుండి మరుసటి ఏడాది ఫాల్ టర్మ్ వరకు ఫిజికల్ కేమిస్ట్రి లో ప్రధాన విషయాలపై వైల్డర్ .డి.బ్రాన్ క్రాఫ్ట్ అనే ప్రొఫెసర్ తో కలిసి పని చేశారు .రామయ్యగారు ‘’ఆప్టికల్ కేమిస్ట్రి’’ని ప్రొఫెసర్ జే .పాపిష్ రామయ్య గారిలో అద్భుతమైన స్పార్క్ ఉందని గ్రహించటమేకాడు బయటికి చెప్పాడుకూడా .ఎఫ్ కే రిచ్ మేయర్ దగ్గర మొదట్లోను, తర్వాత ప్రొఫెసర్ ఆర్ గిబ్స్ దగ్గరా ఫిజిక్స్ లో పనిచేశారు . ఇప్పుడు రామయ్య గారు అమెరికన్ .కార్నెజీ వాళ్ళ ఫండ్ తో స్కాలర్ షిప్ వచ్చింది .తీసుకోవటానికి వెనకాడాల్సిన పనిలేదని తానూ అమెరికనే కనుక అర్హత మీద వచ్చిందని సంతృప్తి, సంతోషం పొందారు బాన్ క్రాఫ్ట్ ,పాపిష్ ,రిచ్మేయర్ తో కూడిన .స్పెషల్ కమిటీ రామయ్య గారి ప్రోగ్రెస్ ను అన్ని కొణాలలోను క్షుణ్ణంగా పరీక్షించి పి .హెచ్. డి .పొందటానికి అన్ని విధాలా అర్హులని తేల్చి చెప్పింది .దాన్ని పొందటానికి కావలసిన ఏర్పాటు చేసుకోమని సూచించింది .
పొట్ట ని౦పు కోవటానికి ఇప్పటికీ రామయ్య గారు కష్టపడుతూనే ఉన్నారు .ఒక ఫాక్టరీలో ‘’ఫర్నేస్ మాన్ ‘’ గా ఆ తర్వాత ఒక ప్రొఫెసర్ గారి గార్డేనర్ (తోటమాలి )గా పని చేస్తూ కోల్ సెల్లార్ కు అతి దగ్గరగా ఉన్న చిన్న గదిలో ఉంటూజీవించారు. రోజు రోజుకూ పరిస్తితులు దుర్భరమే అయ్యాయికాని బాగు పడిన పాపాన పోలేదు .అనివార్య పరిస్తితులలో 1927 స్ప్రింగ్ టర్మ్ కు కార్నెల్ వెళ్ళలేక డిగ్రీ పూర్తీ చేయ లేకపోయారు .అంతటి భయానక పరిస్తితులను జీవితం లో రామయ్య గారు ఎదుర్కొన్నారు .అదేకాదు కార్నేల్ లో ప్రారంభించిన అయన స్వంత మొట్టమొదటి పరిశోధన .’’the scattering of light in fogs ‘’ ను కూడా పూర్తీ చేయలేకపోయారు .రాష్ట్రాలన్నీ తిరుగుతూ సేల్స్ మాన్ వ్రుత్తి చేస్తూ సంపాదించి 1928 లో మళ్ళీ యూని వర్సిటీలో చేరారు .అందరికంటే ఒక ఏడాది ముందే పి హెచ్ డి అందుకొన్నారు .దానితో బాటు ఒక మంచి సంస్థ నుంచి ఉద్యోగం ఆఫర్ కూడా అందుకోవటం విశేషం .
సశేషం
మీ-గబ్బిట దుర్గా ప్రసాద్ -28-4-15 –ఉయ్యూరు
సరసభారతి ఉయ్యూరు 