కీళ్‌వానమ్‌ వెళ్ళెన్రు ఎరుమై శిరువీడు
మేయ్‌వాన్‌ పరన్దన కాణ్‌! మిక్కుళ్ళ పిళ్ళైగళుమ్‌
పోవాన్‌ పోగిన్రారై ప్పోగామల్‌ కాత్తు ఉన్నై
క్కూవువాన్‌ వన్దు నిన్రోమ్‌ కోదుకుల ముడైయ
పావాయ్‌! ఎళున్దిరాయ్‌ పాడిప్పరై కొండు
మావాయ్‌ పిళన్దానై మల్లరై మాట్టియ
దేవాదిదేవనై చ్చెన్రు నామ్‌ శేవిత్తాల్‌
ఆవావెన్రు ఆరాయ్‌న్దు అరుళ్‌ ఏల్‌ ఓర్‌ ఎంబావాయ్‌
మంచునురగలు నంచుకొంటూ
గరిక పరకల కరకరామని
కొరికి నమలీ – తీరుబడిగా నెమరువేయంగా
ఆలమందలు ఊరిబయటకు ఉరకలేయంగా
నల్లతూరుపు తెల్లబోయీ ఎర్రబారేవేళ లోపల
మూడుమారులు యమునలోనా మునిగిలేవంగా
కన్నెపిల్లలు చురుకు చురుకుగ పరుగు తీయంగా
వారినాపీ నీ వాకిట – నిలిపి ఉంచామే
ఎందుకో తెలుసా ?
మదపుటేనుగులంటి మల్లులిద్దరిబట్టి మట్టికరిపించీ
కేశి రాక్షసు గొంతు చించీ వధియించీ
ఆయాసపడకుండా హాయిగా నవ్వేటి
మేటివీరుని మనము మెప్పించవలెనంటే
మార్గశిరనోములే మనకు మార్గమ్ము
లేచిరావే పిల్ల లేచిరా చెల్లి – కన్నెపిల్లలు పడు కష్టాలు చూసి
తనకోసమని తెలిసి తానె దయతలిచి
మననాదరిస్తాడు మన బాలకిష్టయ్య
కాత్యాయనీ తల్లి దీవించగాను – పెళ్ళాడుతాడమ్మ కల్యాణమూర్తి
సిరినోము – హరిపూజ – గిరిపుత్రివరము
గోకులం కన్నెలకు కల్యాణకరము
లోకులం దిరికిదే సౌభాగ్యప్రదము
పల్లెపిల్లా మేలుకో
రే – పల్లె పిల్లా మేలుకో
(ఎమెస్కో పబ్లికేషన్స్‌ ప్రచురించిన‘మేలుకొలుపు’ నుంచి)