అకాడమీ ప్రారంభించినప్పుడు లైట్‌ మ్యూజిక్‌ నేర్పించడమేంటి అన్నారు. ఉచితంగా ఎన్నాళ్లు నేర్పించగలరు అన్నారు. ఎలా నిలదొక్కుకుంటాడో చూద్దాం అన్న వారూ ఉన్నారు. అయితే ఆ మాటలు నన్ను నిరుత్సాహపరచలేదు. వాటన్నింటినీ సలహాలుగానే తీసుకున్నాను. అకాడమీ ప్రారంభించిన మూడేళ్లలోనే మంచి సక్సెస్‌ సాధించాను. మా అకాడమీ మొదటి బ్యాచ్‌లో మహమ్మద్‌ ఇర్ఫాన్‌, కారుణ్య, హేమచంద్ర, దీపు, ఆ తరువాతి బ్యాచ్‌లో గీతామాధురి, కృష్ణచైతన్య తదితరులు ఉన్నారు.

ఆల్‌సెయింట్‌ స్కూల్లో టీచర్‌గా పన్నెండేళ్లు పనిచేశాను. స్కూల్లో పనిచేస్తూనే పాటలు పాడేవాడ్ని.
నా మొట్టమొదటి ఉద్యోగం – ఆఫీస్‌ బాయ్‌, రెండవ ఉద్యోగం – ‘ఆంధ్ర లా టైమ్స్‌’లో ప్రూఫ్‌రీడర్‌, మూడవ ఉద్యోగం టీచర్‌. సంగీతం నేర్చుకుంటూనే టిటిసి, బిఎ, బిఇడి (జనరల్‌ ఎడ్యుకేషన్‌) చేశాను.

‘‘నేను పుట్టి పెరిగింది మెదక్‌ జిల్లా శివంపేట్‌ మండలంలోని పెద్దగొట్టిముక్ల గ్రామంలో. పదో తరగతి వరకు అక్కడే ప్రభుత్వ పాఠశాలలో చదువుకున్నాను. నా బాల్యం మోటబావి, ప్రకృతి ఒడిలో గడిచిపోయింది. చిన్నప్పుడు రేడియోలో వచ్చే పాటలు విని నేర్చుకునేవాడ్ని. మా నాన్న కీర్తిశేషులు కొమాండూరి కృష్ణమాచార్యులు. ఆయన పౌరోహిత్యం, అర్చకత్వం రెండూ చేసేవారు. హరికథలు కూడా చెప్పేవారు. అమ్మ పేరు యశోదమ్మ. మంగళ హారతులు ఎంతో శ్రావ్యంగా పాడేవారు. సంగీతం పట్ల ఆసక్తి కలగడానికి మా తల్లిదండ్రులు కొంతవరకు కారణం.
ఆమె ఇచ్చిన సలహాతో…

ప్రోత్సహించిన ఆకాశవాణి
రేడియోలో పాడే అవకాశం నా సంగీత పయనాన్ని మలుపు తిప్పిందని చెప్పొచ్చు. రేడియో అక్కయ్యగా పిలుచుకునే తురగ జానకి గారు రేడియోలో పాడేందుకు నన్నెంతగానో ప్రోత్సహించారు. ఆవిడే నన్ను ఎన్‌ఎస్‌ శ్రీనివాస్‌ గారికి పరిచయం చేశారు. వీరి శిష్యురాలే ఓరుగంటి లీలావతి. ఆవిడ నాకు శాస్ర్తీయ సంగీత నేర్పించిన గురువు. అలాగే రేడియో ద్వారానే సాయిబాబా గారితో పరిచయం ఏర్పడింది. రేడియోలో నా పాట విని ఈయన నాకు లైట్‌ మ్యూజిక్‌ నేర్పించారు.

రేడియో తరువాత దూరదర్శన్‌లో పాడడం మొదలుపెట్టాను. అది నాకు స్టార్‌డమ్‌ తెచ్చింది. ఆ తరువాత కొన్నాళ్లకు దక్షిణాదిలోనే మొదటి రియాల్టీషో ‘పాడుతా తీయగా’ కార్యక్రమాన్ని ఈటివి ప్రసారం చేసింది. ఆ కార్యక్రమం ప్రారంభంలో అప్పటికే గాయకులుగా ఉన్న వాళ్లని పార్టిసిపెంట్లుగా తీసుకున్నారు. నేను ఆ కార్యక్రమంలో ఫైనలిస్టుగా వచ్చాను. ఫైనల్స్‌లో మలయాళం పాట పాడాను. దాన్ని ఎక్కువ శృతిలో పాడడం వల్ల మొదటి స్థానాన్ని అందుకోలేకపోయాను. కాని గాయకుడిగా మంచి పేరు వచ్చింది. ఎస్పీ బాలసుబ్రహ్మణ్యంగారు, మిగతా జడ్జిలు ఇచ్చిన సలహాలు చాలా బాగా ఉపయోగపడ్డాయి.
ఆ తరువాత మ్యూజిక్‌ గ్రూప్‌ ఆర్కెస్ర్టాతో కలిసి పాటలు పాడడం మొదలెట్టాను. అప్పట్లో సినిమా రంగానికి సంబంధించి సంగీత శాఖ చెన్నైలో ఉండేది. దానివల్ల గాయకులకు అవకాశాలు చాలా తక్కువగా ఉండేవి. ఈటీవీ, జెమిని ఛానళ్లలో వచ్చే కార్యక్రమాల్లో పాడడం, ప్రైవేటు రికార్డింగులు, బ్యాక్‌గ్రౌండ్‌ స్కోరుకి డైరెక్షన్‌ చేయడం వంటివి చేసేవాడ్ని. వేదికల మీద పాడడం వల్ల సినిమా రంగానికి ఏం కావాలో తెలిసింది.

తెలుగు వాళ్లు ఎక్కువగా శాస్ర్తీయ సంగీతం మాత్రమే పాడేవారు. అందుకని మన దగ్గర సినిమాలకు పాడేవారు లేరు అనుకునేవారు. అలా అనుకోవడమే నాలో ఒక కొత్త ఆలోచనను రేకెత్తించింది. ఇక్కడ మన పిల్లల్ని మంచి గాయకులుగా ఎందుకు తయారుచేసుకోకూడదు అనిపించింది. అప్పుడప్పుడే గాయకుడిగా ఎదుగుతున్న నేను టీచింగ్‌ చేయడం ప్రారంభిస్తే గాయకుడి కెరీర్‌కి ఫుల్‌స్టాప్‌ పడినట్టే. అయినప్పటికీ నేను టీచింగ్‌నే ఎంచుకున్నాను. నా ఆలోచనను ఎస్పీ బాలసుబ్రహ్మణ్యంగారితో పంచుకున్నాను. ఆయన ‘గో ఎ హెడ్‌’ అన్నారు. అలా 1998లో ‘లిటిల్‌ మ్యూజిక్‌ అకాడమీ’ ప్రారంభమయ్యింది.
పుట్టుకతోనే పాటలు పాడే నైపుణ్యం కలిగిన వాళ్లు రెండు నుంచి మూడు శాతం ఉంటారు. వాళ్లను గుర్తించి ప్రోత్సహిస్తే బాగా ఎదుగుతారు. ఆరేళ్ల నుంచి పద్దెనిమిదేళ్ల లోపు వయసు పిల్లలకి ఉచితంగా శిక్షణ ఇస్తున్నాను. ఇలా ఉచితంగా శిక్షణ ఇవ్వడం అంటే – దేవుడికి నా కృతజ్ఞతలు తెలియజేసుకోవడమే.

ఈ మహాయజ్ఞం మొదలుపెట్టి పదహారేళ్లు అవుతోంది. దేశవ్యాప్తంగా ఎంతోమంది పిల్లలకి సంగీతం నేర్పించాను. నేర్పిస్తున్నాను. యుఎస్‌ఎ, ఆస్ర్టేలియాల్లో కూడా నేర్పిస్తాను. స్కైప్‌లో క్లాసులు తీసుకుంటున్నాను. విదేశాల్లో మాత్రం చిన్న పిల్లలతో పాటు పెద్దవాళ్లకి కూడా నేర్పిస్తున్నాను. అనాథ, అంథ బాలలు ఉండే ప్రదేశాలకు వెళ్లి పాటలపట్ల ఆసక్తి ఉన్న వాళ్లకి నేర్పిస్తున్నాను. మా ఇనిస్టిట్యూట్‌ పిల్లలందరూ కలిసి ఆల్మా (అల్యూమ్ని ఆఫ్‌ లిటిల్‌ మ్యూజిక్‌ అకాడమీ) ఏర్పాటుచేశారు. దీనిద్వారా కొత్త పిల్లలకు నేర్పిస్తూ, సామాజిక కార్యక్రమాలు చేస్తుంటారు. నా దగ్గర నేర్చుకున్న వాళ్లలో ఎక్కువమంది పిల్లలు సినిమాల్లో పాడుతున్నారు. సంగీతంతో పాటు జీవితం పట్ల ప్రణాళిక, సరైన ఆలోచనా విధానం, విలువలు, సత్ప్రవర్తన, మానవత్వం వంటివి కూడా నేర్పిస్తున్నాం. మా పిల్లల మధ్య పోటీ ఆరోగ్యకరంగా ఉంటుంది.
శాస్ర్తీయ సంగీతం, లలిత, సినిమా సంగీత గాయకుల్లో ఆంధ్రప్రదేశ్‌, తమిళనాడు రాష్ర్టాలతో పోలిస్తే తెలంగాణ వాళ్లు తక్కువగానే ఉన్నారు. చెప్పుకోదగ్గ విషయం ఏమిటంటే జానపద కళాకారులుగా ఎక్కువమంది తెలంగాణ వాళ్లే ఉన్నారు.

మా ఇంటిల్ల్లిపాదికి పాటలంటే ప్రాణం. మా ఆవిడ సుజాత లెక్చరర్‌గా పనిచేస్తోంది. మా పిల్లలు సాకేత్‌, సాహితిలు ఇద్దరూ పాడతారు. మేమందరం కలిసే పనిచేసుకుంటాం. మీకో విషయం చెప్పాలి. ఏబీఎన్‌ ఆంధ్రజ్యోతిలో ‘పాటే నా ప్రాణం’ అనే కార్యక్రమానికి యాంకరింగ్‌ చేశాను. ఇప్పుడు సంగీత దర్శకుడిగా భక్తిగీతాల ఆల్బమ్స్‌ ఎక్కువగా చేస్తున్నాను. దుక్కిదున్ని, విత్తనాలు వేశాను. పంట పండి మంచి ఫలాలను ఇస్తోందిప్పుడు. వాటిని ఆస్వాదిస్తున్నాను.

భవిష్యత్తులో సంగీత పాఠశాలను కాచిగూడ, సికింద్రాబాద్‌, ఇమ్లిబన్‌ స్టేషన్లకు మధ్యలో ఏర్పాటుచేయాలనుకుంటున్నాను. ఎందుకంటే వేరే ఊళ్ల నుంచి ఇక్కడికి వచ్చే వాళ్ల కోసం బస్సు, రైలు స్టేషన్లకు సమీపంలో ఉండాలని. ఈ పాఠశాలలో తరగతి గది, గ్రంథాలయాలు ఉంటాయి. ప్రపంచవ్యాప్తంగా సంగీతానికి సంబంధించిన పుస్తక సంపదను ఇక్కడ ఉంచుతాను. జానపద, శాస్ర్తీయ, బాల గీతాలను తరువాతి తరాలకు అందించాలనేదే నా ప్రయత్నం. వృద్ధకళాకారుల కోసం ఒక వసతి గృహాన్ని నడపాలనే ఆలోచన కూడా ఉంది. నా లక్ష్యాలు వినేందుకు చాలా పెద్దవిగా అనిపిస్తాయి. కాని నాతోడుగా ఉన్న చిన్నారి సైన్యాన్ని చూస్తే ఆ లక్ష్యాలే ఎంతో చిన్నవిగా కనిపిస్తాయి’’ అని ముగించారు.